ҒЎДАЙГАН 1. Ғўдаймоқ фл. сфдш. Йўл четидаги ғўдайган симёғоч.

2 кўчма Қаддини доим ғоз тутадиган, иш-юмушга қовуша қолмайдиган. Бола билан гаплаша олмайдиган, керагида эплаб овута олмайдиган ғўдайган аёлларни хуш кўрмасди. Ф. Мусажонов, Ҳиммат. Мастура ўша Акрам деган ғўдайганнинг туришини кўрсатиб, ўзи ҳам кулиб юборди. «Ёшлик».

3. Мағрур, кибрли ва гавдасини ҳам шунга мос ҳолда тутадиган. Ҳоди болалагида ҳам сал ғўдайганроқ эди. Шунинг учун ўртоқлари уни, Ҳодивой отига мослаб, «Ходавой» деб аташарди. С. Аҳмад, Ҳодивой.