ҲАЛИМ II [а. — ёпишқоқ, елимшак] 1. Сувга буғдой ёрмаси ва гўшт солиб, узоқ (ҳил-ҳил бўлиб кетгунча) қайнатиб пишириладиган қуюқ овқат. -Ҳазратойимнинг даҳалари бўлди. Чунонам басавлат, чунонам гавжум бўлдики, дошқозонда ҳалим улашдилар, — деди Анзират. А. Мухтор, Опасингиллар. Пишган ҳалимнинг буғдойи эзилиб, гўшти эса ҳил-ҳил бўлиб кетади. К. Маҳмудов, Ўзбек тансиқ таомлари.

2 кўчма Қаттиқ эмас, юмшоқ. Гўшт қайнайвериб, ҳалим бўлиб квтибди. - Воҳидларнинг қишлоғида бошқа ерларда жуда кам учрайдиган ҳалим ва ширин олма бор. О. Ёқубов, Тилла узук.